خبرورزشی/ علی جوادی؛ هادی ساعی اخیراً گفته «کی‌روش یک دلال بزرگ بود. او ۸ سال پول گرفت و کاری نکرد.»
هادی ساعی از مفاخر ورزش ماست و قدر مدال‌های جهانی و المپیک او را به خوبی می‌دانیم، اما او حرف‌هایی زده که مردم رودرروی او قرار بگیرند. او که بدون تخصص شهرداری و شهرسازی راهی شورای شهر شد، هیچ‌گاه به مردم پاسخ نداد که او و هم‌قطاران ورزشی‌اش چه کارنامه‌ای در شورای شهر به جا گذاشتند. هیچ‌گاه به مردم توضیح نداد که چگونه به بازیگری روی آورد و چند درصد از هنر و استعداد بازیگری برخوردار است و هادی ساعی به عنوان مدیر تیم‌های ملی تکواندو، هرگز به مردم توضیح نداد که چرا کیمیا علیزاده از ایران رفت؛ بگذریم...
حالا هادی ساعی درباره سرمربی اسبق تیم ملی فوتبال حرف زده؛ اینکه او دلالی بزرگ بود و در ۸ سال حضورش در تیم ملی، کاری نکرد. اینکه به مقوله دلالی و درآمد‌های نامشروع ورود کنیم و ببینیم آدم‌ها از کجا به کجا می‌رسند، چه پول‌هایی به دست می‌آورند، از چه رانت‌هایی استفاده می‌کنند و به یک باره ده‌ها و صد‌ها میلیارد به جیب می‌زنند، کار درستی است. اتفاقاً ما هم دفاع می‌کنیم که یکی پیدا شود ببیند در این ورزش چه خبر است و چند درصد آدم‌هایش پول حلال به دست می‌آورند.
اما اینکه قهرمان المپیکی تکواندو درباره خروجی، عملکرد و کارنامه یک مربی بین‌المللی فوتبال حرف بزند را برنمی‌تابیم. نظر دادن بد نیست، اما تهمت و توهین نه. کی‌روش، ایران را به دو جام جهانی و به دو جام ملت‌ها رساند و طبق اعتراف صریح رئیس سابق فدراسیون فوتبال، دو برابر پولی که گرفت را به ما برگرداند. او چه باید می‌کرد که نکرد؟ تیم ملی به اذعان همه بازیکنان تیم ملی، شخصیت و جایگاهی خاص پیدا کرده بود و منظم بازی می‌کرد. بعد از آنکه کی‌روش را از دست دادیم، منتقدان فوتبالی او از مردم عذرخواهی کردند که تا آخرین روز از این مربی پرتغالی انتقاد می‌کردند، چون تازه دانستند چه از دست دادیم.
کی‌روش یک مربی بزرگ بود که در دو جام جهانی ما را در برابر آرژانتین، اسپانیا و پرتغال هدایت کرد و اتفاقاً از هر سه آزمون هم آبرومند بیرون آمد. درباره عملکرد کی‌روش باید کارشناسانی حرف بزنند که دانش فوتبال دارند.
اینکه تکواندوکاران ما درست عمل می‌کنند یا نه و اینکه مربیان تکواندو صلاحیت حضور در کنار تیم‌های ملی را دارند یا نه، فقط به فدراسیون و کارشناسان تکواندو مربوط است ولاغیر. اگر در این ورزش، هر کسی به خود اجازه بدهد در حوزه‌های غیرتخصصی‌اش حرف بزند و اظهار نظر‌های تند کند، سنگ روی سنگ بند نمی‌شود.
حال ورزش ما وقتی خوب می‌شود که هر کسی در حوزه دانش و تخصص خود اظهار نظر و انتقاد کند. کاش به نقطه‌ای برسیم که به جای تخریب، انتقاد کنیم یعنی راه نشان بدهیم.
